Hoe rolstoeltoegankelijk is onze gemeente?
Een vraag die voor onze inwoners die toegewezen zijn op een rolstoel een hele dringende is. In alle eerlijkheid betrapte ik mezelf erop nooit écht goed bij deze vraag stilgestaan te hebben. Totdat Maria en Nol van Stiphout me uitnodigden voor een gesprek en wandeling door Boekel. In een rolstoel. Om te ervaren hoe moeilijk het is voor mensen met een beperking en hun naasten om met de rolstoel een ommetje te maken in onze gemeente. En inderdaad: te smalle trottoirs, met je schouder door de te brede, overhangende heg en stuiterend over scheve stoeptegels. Het is mij duidelijk geworden dat in onze gemeente op het gebied van rolstoeltoegankelijkheid nog heel wat drempels te overwinnen zijn. Een ervaring en opgave die ik dankzij het initiatief van Maria en Nol mee zal nemen naar het gemeentehuis met hopelijk snel resultaat.
‘Kijk in de wijk’
Voor een betere en dus ook rolstoeltoegankelijkere openbare ruimte heb je de ervaringen, signalen en ideeën van inwoners nodig. Om daar vervolgens als gemeente mee aan de slag te gaan. Het doet mij denken aan het initiatief “Kijk in de Wijk” van de gemeente Gemert-Bakel. Bewoners trekken daar samen met gemeentebestuur, ambtenaren, buurtpreventie en andere organisaties de wijken in om te horen en te zien welke dingen beter of anders kunnen, welke ideeën er leven, maar ook waar bewoners juist trots op zijn en wat voor de toekomst behouden moet blijven in de wijk. Waarbij het streven is om problemen en suggesties zo snel mogelijk op te lossen en op te pakken. Rolstoeltoegankelijkheid kan bij zulke wijkbezoeken dan onderwerp van gesprek zijn. Wat mij betreft een schoolvoorbeeld van samenwerking tussen gemeente en inwoners. In Gemert is het een succes. Wat mij betreft straks in Boekel ook!
Robin Gruijters, fractievoorzitter #TeamCDA